සමහරවිට යමෙක් ගලවා ගත නොහැකි ලෙස බොහෝ ලෙස දුක දැනෙනවිට, ඒ දැඩි ඇලීම, ඒ මෝහය නැති වෙන්නට සිතිය යුත්තෙ, දෙව්දත්, අජාසත් යන අය පවා නිවන් ලැබීමට පින් පුරා තිබුනු බවයි. නමුත් අවාසනාවට තමන් විසින්ම කරන ලද අකුසල් කර්ම නිසා නිවන දුර කරගත් අතර දෙදෙනාම තවම ලෝකුඹු නිරයේ පසුවෙයි.
විසිරුනු සිත් ඇති බූවලු ස්වභාවය ජිවිතයකට දැඩි ලෙස බලපාන බව සහ එවන් අයගෙන් හැකි තරම ඈත් විය යුතු බව. එවන් අයට අවසානයේ සිදුවන්නේ “ නටපු නැටුමකුත් නෑ බෙරේ පළුවකුත් නෑ “ කියන තත්වය බව.
දානය යහපත්ය. සැබවින්ම දානය යහපත් බව බුදුන්වහන්සේද සෑහෙන්න දේශනා කර ඇත. නමුත් සීලයෙන් තොර දානය “ ලුණු නොදැමූ කිරි හොද්දකට “ සමාන බව. එනම් සීලය නොරැක්කේ නම් තිරිසන් ගත වීමට බොහෝ ඉඩ ඇති බව. දානය, පින්කම් වල පින ලැබුනද, තිරිසන් වුවොත් තව දුරටත් දියුණු වීමට සුගතිගාමි වීමට ඉඩ ඇහැරෙන බව.
කලින් ජිවිතයේ කරපු පරණ අකුසල් වලට අපිට දැන් කරන්න දෙයක් නැහැ. නමුත් පුලුවන් තරම අලුතින් අකුසල් ඇති කර නොගෙන ජීවත් විය යුතු බව.
උපන් කුසල් දියුණු කල යුතුමය. උපන් අකුසල් යටපත් කල යුතුමය.
නූපන් කුසල් උපදවාගෙන දියුණු කල යුතුය. නූපන් අකුසල් උපදින්නට ඉඩ නොදිය යුතුය.
No comments:
Post a Comment