වෙන්වන සසර පැතුම් කිව්වාම ඇයට දැනුනද මංදා ආය සංසාරෙ අපි මුණනොගැහෙන බව...
මම ලගදි බලද්දි අහම්බෙන් වගෙ දැක්ක නෝට් පෑඩ් එකේ ලියල තියෙනව ....
මම මේ ලිවිල්ලට ඇය එක්ක කතා කරන්න හිතුවත් බැරි උනා... හ්ම්ම්
--
මේ තුරුවදුලේ
මේ මංපෙත මඟ
සුවිසල් සිහින පැතුම්....
මල් තුහිනෙන් හිම
පියලි මැවී නෑ
සසරක පුරුදු පැතුම්....
සෙනෙහස් අරු ණලු
නිම් තෙර සක්මන්
යුගයකි පුරුදු හැඟුම්..
මුණිවත විතරයි
මේ ගැන දන්නේ
වෙන්වෙන සසර පෙරුම්
-
ඇයට මතක නැති උනාට, මටත් ඒ තරමටම මතක නොවුනට සංසාරේ ආත්ම භව ගණනාවක නුඹත් මමත් හිටිය දේවල් ගැන මම හොයාගත්ත. ඒනිසා වෙන්න ඇති අවුරුදු 8-10කට කලින් නුඹව මුලින්ම දැක්ක දවසේ ඇඳපු ඇඳුමේ ඉදල මට අදටත් මතක. යම් කාලෙක අපි පෙම්වතුන් නොවුනත්, ඒ කාලෙත් මම නුඹට පුදුම බැඳීමක් - සෙනෙහසක් තිබුනා. සහෝදරයෙක් - යාළුවෙක් විදියට කොහොමත් මම උපරිමය දෙන උපරිමයෙන් කරන කෙනෙක්. එකම දේ මම කියන දේ ඒ විදියට වෙන්න ඕන. ඇය ඒකට කැමති නොවුනේ ඒකත් සංසාරෙම පුරුද්දක් වෙන්නැති. හොයාගෙන යනකොට මට ඒවත් හොයාගන්න ලැබේවි.
ඇය නැතිම උනත්, සංසාරෙටම මුණනොගැහෙන තීරණය මම ගනිමින් ඉන්නවා තවම. හැබැයි ඒ අතර නිතරම තවමත් ෆ්ලෑෂ් බැක් වදිනවා. අද පිටකොටු ගියාමත් එහෙම උනා. ඒත් අවුලක් නෑ. තනියම කරගන්න පුරුදුයි.
සමහරවිට වෙන කෙනෙක් ඇගේ අඩුව පුරවාවි. ගෑණු පරණ එකයි, අලුත් එකයි, ඊට කලින් එකයි හැමදේම කම්පෙයා කරනවා. ඒක ඇත්තටම ලොකු අවුලක් වෙනවා පසුකාලෙක සමහරුන්ට.
ඉස්සර කාලෙ බඳින්න “කන්‍යාවියො“ හොයල තියෙන්නෙ ඔය ගෑණු ලක්ෂණය නිසයි. හැමදේම පරණ කෙනයි, අලුත් කෙනයි එක්ක සංසන්දනය කරන නිසා.
ගෑණු වගේ නෙමෙයි පිරිමි. බ්‍රැන්ඩ් නිව් තමයි. අලුතින් මුණගැහෙන කෙනාට අනුව හුරු වෙනවා. අරයයි මෙයයි සංසන්දනය කර කර වද වෙන්නෙ නෑ. ලැබුනු දේ හොදයි කියල හිතල ඒ අනුව හැඩ ගැහෙනවා. මට ඇය ගැනත් උනේ ඒකයි. මටයි ඇයටයි කොයිතරම නොගැලපීම් මේ ජිවිතයේ තිබුනද..
ඒ හැමඑකම ඉවසගෙන හිත හදාගෙන යන්න හිටියට දෛවයට හරස් උනා කියතෑකි. පෙර අකුසල කර්ම විපාක දැඩිව බලපෑව ඉතින්.
No comments:
Post a Comment