කොහොම උනත් ඒකාලෙ මම හිතුව මට දැනුන වගේ, ලේසි වෙන්නෙ නෑ එයාට ආදරයක් තියා බැඳීමක්වත් තියාගන්න එක. එයා පොඩියි කියල සමාව දීමක් තිබුනට කාලය එක්කයි තේරුනේ එයාට ඒ ගතිය හදාගන්න බැරි බව. මුරණ්ඩුකමේ උපරිමේට යනව එයාටවත් නොදැනීම. හැබැයි හරියට හිතුවොත් හැදෙන්න - හරියට ඉන්නත් එයාට පුලුවන්. බැරි වෙන එකක් නෑ. ඒක විශ්වාසයි.
ජිවිතේ ගැන දේවල් තේරුම් ගත්තාම, නොරැවටී - බුද්ධියෙන් යන්න ලේසි වෙන්නෙ නෑ. විශේෂයෙන් වැරදි තීරණම ගන්න එක පුරුද්දක් කරගත්තාම. තමන්ට ඇත්තට බැඳීමකින් හිතන, දියුණුවක් පතන අයව අයින් කරලා, තමන්ගෙන් වාසි ගන්න හරි තමන් එක්ක ඉද්දි වාසි හෝ වටිනාකම් හිතෙන අය එක්ක දිගට හිටියාම කාලය එක්ක ඒව තේරෙනවා වගේම තමන්ගේ පැවැත්මට ලොකු ගැටළු ඇති වෙනවා. ඒව කිව්වට බොහෝ අයට තේරෙන්නෙ නෑ. තේරෙයි කල් යයි තමයි අන්තිමට.
No comments:
Post a Comment