ඉතින් අපි යමු වෙන් වෙලා....
පෙමින් බැඳි සිත් අමතක වෙලා..
උනුන් කල දේ හරි ගියා...
අපිට අපි නැති වී ගියා..

නුඹේ රථයේ නුඹ දමාගෙන ගියපු හැටි සිහි වෙනා...
නුඹේ උණුසුම දැනුනු හැටි දැනුත් මතකේ තියෙනවා...
මා නැති උනත් හොඳ කෙනෙක් හා තුටින් ඉන්නට ලැබේවා !
මගෙ පැතුමන් එලෙසින්ම ඉටු වෙලා සැපතින් සිටීවා... !
ආදරේ කියන්නෙ කාලය අදාල දෙයක් නෙමෙයි... කාලය නිරපේක්ෂයි කිව්වට... කාලයත් සාපේක්ෂයි..
ඕක ඔය තරම අමාරු දෙයක්ද තේරුම් ගන්න ?
එක එක්කෙනාගෙ කාලය වෙනස්නෙ... මැරෙන හැටි උනත් එක එක්කෙනා මැරෙන්නෙ එක එක වෙලාවට...
ඉගෙනීම, රැකියාව, ව්‍යාපාර, විවාහය ගත්තත් එහෙමයි...
අපි හැමෝටම තියෙන්නෙ එකම කාලය උනාට, ගත වෙන්නෙ එක එක විදි වලට... ඒක කාලයේ හැටි..

නුඹයි මායි බොහෝම පොඩි කාලයකදි බොහෝම වේගයෙන් බොහෝම ඉහලට ආදරේ කලා...
ඇත්තටම කලා නෙමෙයි ඒක ඉබේම වෙච්ච දෙයක්... උනේ කොහොමද කියල මට අදටත් හිතාගන්න බැහැ..
අපි ඇත්තටම ආදරේ කරත් බාහිර සාධක එක්ක තියෙන දේවල් එක්ක, සමහර ප්‍රබල බලපෑම්, පීඩන දීම් වලින් මිදෙන්න අපිට හරිම අමාරුයි...
ඒ එක්ක මගේ බැරිකම්, අසරණකම්, මෝඩකම්, ගොංකම් ඔක්කෝම ගැන හිතෙද්දි ඇත්තටම බිංදුවටම වැටෙන තරම්...
දවසක ඒවට කරනවා ගෑවුනු අයට පවා... හැබැයි අද වෙන හානිය, දුක  - වේදනාව, කාලය එක්ක වෙලා තියෙන දේවල් වෙනස් කරන්න මොන තත්වෙ හිටියත් එදාට බැරි වෙන බව නොදන්නව නෙමෙයි..
පරණ මතකයන් එක්ක ඕනවට වඩා ඉන්න එකත්, මගෙ ආදරේ නොතේරේන - නොදැනෙන එකත් මගේම පෙර අකුසලයක් වෙන්නැති.. කරන්න දෙයක් නෑ ඒව විඳවල, විඳලම ඉවර කරගන්න වෙනව...

Karma is a bitch - ඉංග්‍රිසියෙන් කිව්වත්, ඇත්තටම කර්මය සනාථන දෙයක්...

මේ ජිවිතේදි වගේම, සංසාරෙ කවදමහරි ... අපිට හරි ගියාද - වැරදුනාද කියල අපිටම තේරේවි... හ්ම්....