එක්තරා පිරිමියෙක් හිටියා එයා හරිම දුප්පත්. එයා ජිවත් උනේ එයාගෙ බිරිඳ එක්කයි. එයාගේ බිරිදට ලස්සන දිග කොණ්ඩයක් තිබ්බා. දවසක් බිරිදගේ පනාව කැඩිලා. බිරිද ඔහුගෙන් පනාවක් ගෙනැල්ලා ඉල්ලුව කොණ්ඩය පීරන්නට.
මේක අහපු සැමියට බොහෝම කණගාටුවක් ඇති උනා. ඔහු බිරිදට කිව්වා තමන්ගෙ ඔරලෝසුවේ පටිය කැඩිලා තියෙනවා ඒත් ඒක හදාගන්නවත් මේ වෙලාවෙ තමන් ලග සල්ලි නැති බව. ඒක අහපු බිරිද පනාව නැවත ඉල්ලුවෙ නැහැ.
පහුවදා සැමියා රැකියාවට ගියා. යන අතරතුර ඔරලෝසු හදන කඩයක් පහු කරගෙන ගියා. ඔහු තමන්ගෙ කැඩුනු ඔරලෝසුව ගොඩක් අඩු මුදලකට එතනට විකිණුවා. විකුණලා බිරිදට පනාවක් අරගෙන හවස් කාලයේ ගෙදර ගියා. ගෙදර ගියා ඔහු බිරිදව දැකලා පුදුම උනා. ඇයගේ ලස්සන දිග කොණ්ඩය තිබුනෙ නැහැ. ඇය කොණ්ඩය කොටට කපලා. ඇය ඇයගේ කොණ්ඩය විකුණලා තිබුනා. ඒවගේම අලුත් ඔරලෝසු පටියක් ගෙනැල්ලා තිබ්බා.
දෙන්නගෙටම එකවරම ඇඬුනා. ඇත්තටම දෙන්නට ඇඬුනේ තමන් කරපු දේ නිශ්ඵල බව නිසා නෙමෙයි, මොකද ඔරලෝසු පටිය දැන් වැඩක් නෑ, ඔරලෝසුව විකුණල නිසා. ඒවගේම පනාව වැඩක් නෑ දිග කොණ්ඩය කපල ඉවර නිසා. ඇත්තටම දෙන්නට ඇඩුනෙ දෙන්නා දෙන්න ගැනම තියෙන සෙනෙහවන්තකම නිසා කරපු කැපවීම ගැනයි.
ආදරය කරන එක ලෙහෙසි දෙයක්. ආදරය නැවත ලැබෙන එක වටින දෙයක්. ආදරය කිරීමත්, ආදරය නැවත ඔබ ආදරය කරන කෙනාගෙන් ලැබීමත් වෙනව නම් ඒ කියන්නෙ ඒක හරිම වටින දෙයක්. එනිසා කවදාවත් ආදරයට නියම වටිනාකම නොදී ඉන්න එපා.
No comments:
Post a Comment