අපිළිවෙලට සක්මන් කල සුදු මැණිකේ...
යන්න ගිහින් කල් ගෙවුනට හොර රහසේ....
තාමත් හැඩි වෙලා මගේ සිත වැලපේ....
නුඹ ගැන ඔය රතු තොල් ගැන කවි ලියලා...
ලියන්න බැරි තරමට පන්හිඳ ගෙවිලා....
අතරින් පතරට සුදු වන කෙස් දැකලා...
තුරුණු හිතට තනිකම ගැන දුක හිතුනා...
පණ තරමට පෙම් කල නුඹ කෝ කියලා....
අසයි සරදමට මිනිසුන් ඉඳහිටලා...
අපේ මතක රැඳවුනු තැන් අතහැරලා...
යන්න හිතෙනවා මට ගමරට දාලා....
No comments:
Post a Comment