ජාතික නායකත්වයට එන්නට ඉන්න හෝ එනව කියන ගොඩක් අය හිතන්නෙ,
සල්ලිත්, පවුල් පසුබිම එක්ක හැකියාවත්, දැන් ඉන්න නායකයන්ට කොන්ද නවාගෙන සිටිම තුලත්, ඒවගේම ලැබෙන පොඩි අවස්ථා වලදි පවා සාමාන්‍ය මිනිසුන්ට ලොකුකම් පෑමෙනුත් ඒ තත්වයන්ට එන්න පුලුවන් කියල..

ඒ කාරණා වලත් තරමක අවශ්‍යතාවයක් ඇති.
හැබැයි නායකයෙක් උනාම පලවෙනි කාරණය අනිත් අයට ඇහුම්කන් දෙන්න ඕන. නමුත් අද ගොඩක් අය කරන්නේ අහනව වගේ පෙන්නගෙන ඉන්නවා, එයාලගේ මූණ බැලුවාම පේනවා එයාල අහන්නෙ නැති බව.. එතකොට ඒක කියන කෙනාත්, ඊටත් වඩා වටපිටාවේ ඉන්න අයත් නොපෙන්නුවට කලකිරෙනවා..
ජාතික තලයේ පවා එහෙම දේශපාලකයෝ ඉන්නවා. ලංකාව වගේ රටක වැඩියෙන් වැඩ කරාම වෙන්නේ කරදර.. ඒක දන්න නිසාද මංදා, ආත්මාර්ථකාමි මිනිස්සු වැඩි නිසාද මංදා දේශපාලකයොත් ගානට ඒක පාවිච්චි කරනව...

හැබැයි බලය නැති කාලෙක තේරෙනවට වඩා දැන්ම තේරුම් ගත්ත නම් හරි..

ඒවගේම දැන් ඉන්න දේශපාලකයන්ට කොන්ද නමාගෙන, අනිත් පැත්තෙන් හිතනවා ඒ අයව රවටලා මාත් බලයට එනව කියල.
නමුත් වෙන්න ඕන ඒ අයගෙ ජිවිත අත්දැකීම් එක්ක අවබෝධය ගන්න ඕන, ගරු කරලා..
තරමක් වාසනාවත් ඕන...
හැමදේටම වඩා සාමාන්‍ය මිනිස්සු එක්ක ටිකක්වත් ඉදල තියෙන්න ඕන. එහෙම නොවුනු අය බලයට පත් උනාම එයාලත් කරදරේ, මිනිස්සුත් කරදරේ..
පොලවේ පය ගහල තියෙන්න ඕන හරියට...